Po wizycie w obuwniczym poszliśmy do złotnika, a właściwie dwóch. W pierwszym już kiedyś byłam, chcieliśmy zorientować się, czy ceny się pozmieniały. Babka, z którą rozmawialiśmy tak mnie zakręciła, że w końcu już nie wiedziałam ile oni sobie policzą za nasze obrączki. W końcu się dowiedzieliśmy i okazało się, że nawet jak damy wystarczająco własnego złota, to za białe i tak i tak musimy dopłacić i to sporo.... Poszliśmy do drugiego złotnika i tu już nam się bardziej oferta spodobała: wymiana na białe gratis, oferta wzorów bogata (nawet spodobały nam się ten sam wzór, hihi) i cena przystępna. Zostało nam odwiedzić jeszcze jednego złotnika i przeczekać okres komunijny i zamawiać. Aha, jeszcze wymyśleć grawer

Ten wpis nie ma jeszcze komentarzy.
BądĽ pierwszy - podziel się swoją opinią z innymi!

Adres e-mail nie zostanie wyświetlony na stronie,
służy jedynie możliwości potwierdzenia komentarza przez administratora strony.
komentarz